Hari Kemerdekaan Singapura

Pada hari ini, 9 Ogos 2013 menandakan Hari Kemerdekaan Singapura yang ke 48 selepas ia mendapat kemerdekaan daripada Malaysia. Secara lebih terperinci, kemerdekaan ini diperolehi selepas Singapura disingkirkan daripada Malaysia melalui pindaan Perlembagaan pada tahun 1965 untuk mengelakkan ketegangan kaum di Malaysia selepas berlakunya rusuhan kaum pada tahun 1964. Secara sejarah moden, Singapura merupakan satu-satunya Negara di dunia yang mendapat kemerdekaan penuh tanpa kerelaan dirinya sendiri.

Ke arah perpisahan

Singapura bersama-sama dengan Sarawak, Sabah dan Negeri-Negeri Tanah Melayu menubuhkan Malaysia pada tahun 1963. Namun, pergabungan ini adalah tidak stabil disebabkan beberapa perselisihan faham dan pendapat ideologi di antara pemimpin-pemimpin di antara Negeri Singapura dan Kerajaan Persekutuan Malaysia. Di antara perselisihan faham yang keluar adalah dalam bidang ekonomi, politik, kewangan dan isu sosial. Antara yang dipertikaikan adalah Artikel 153 yang menyentuh tentang Hak Istimewa Orang Melayu. Selain daripada tentang ekonomi dan kewangan yang dilihat menyebelahi orang Melayu, ia juga menyentuh tentang peranan agama Islam sebagai agama rasmi persekutuan walaupun agama lain boleh diamalkan dengan bebas. Di pihak kaum Cina, Barisan Sosialis yang merupakan parti yang menentang Penubuhan Malaysia mengapi-apikan sentimen perkauman. Sementara di pihak Kaum Melayu pula, sentimen tersebut diapi-apikan oleh Kerajaan Persekutuan yang menubuh PAP tidak menjaga kaum Melayu Singapura dengan baik. Keadaan yang tegang ini ditambah dengan sentimen anti-cina daripada luar yang diapi-apikan oleh Indonesia yang pada waktu itu menentang penubuhan Malaysia. Tuduh-menuduh dan kutukan seringkali dimainkan di dalam ucapan kedua-dua belah pihak.

Kerajaan Persekutuan yang dipimpin oleh UMNO sememangnya tidak persefahaman dengan PAP terutamanya dengan slogan "Malaysian Malaysia" yang dicanangkan oleh Lee Kuan Yew. Pertama adalah disebabkan dengan Hak Istimewa Kaum Bumiputera yang juga pro-Melayu dan kemudian adalah dengan kedudukan ekonomi Singapura yang dilihat sebagai satu ancaman kepada Kuala Lumpur yang juga merupakan Pusat Pentadbiran Malaysia. Ketika Persekutuan Tanah Melayu ditubuhkan, politik di Tanah Melayu adalah dibentuk melalui kerjasama di antara kaum Melayu, Cina dan India. Iaitu parti politik bekerjasama di antara satu sama lain namun pada masa yang sama memperjuangkan kepentingan kaum masing-masing. PAP mahukan layanan yang sama ke atas semua kaum di Malaysia. Dalam bidang ekonomi pula, Singapura berdepan dengan pelbagai sekatan ekonomi apabila berdagang dengan negeri-negeri lain di Malaysia dan juga pinjaman kewangan.

Keadaan tegang ini menyebabkan beberapa rusuhan kecil telah berlaku dan seringkali perintah berkurung diisytiharkan untuk meredakan keadaan. Kemuncak kepada peristiwa ini adalah Rusuhan Kaum 1964 yang bertempat di Kallang Gasworks ketika sambutan perarakan Maulidur Rasul diadakan pada 21 Julai 1964. Secara total, 36 orang telah terbunuh dan 556 lain cedera. Terdapat juga beberapa rusuhan-rusuhan kecil selepas berlakunya Rusuhan 21 Julai tersebut. Di pihak luar pula, Indonesia yang telah mengisytiharkan Konfrontasi dengan Malaysia telah menghantar tindakan ketenteraan dan berlakunya pengeboman di Singapura. Sehingga 10 Mac 1965, terdapat 29 bom telah diletak di Singapura dengan yang paling teruk adalah Pengeboman McDonald House di Jalan Orchard yang telah membunuh 3 orang dan 33 yang lain cedera.

Selepas melihat tiada lagi cara untuk mengelakkan pertumpahan darah yang lebih teruk di Malaysia, Tunku Abdul Rahman yang juga merupakan Perdana Menteri Malaysia pada ketika itu telah menasihatkan Parlimen Malaysia untuk menyingkirkan Singapura daripada Persekutuan pada 7 Ogos 1965. Walaupun terdapat beberapa percubaan yang dilakukan oleh pemimpin-pemimpin PAP termasuk Lee Kuan Yew untuk mengekalkan Singapura dalam Persekutuan, Parlimen Malaysia pada 9 Ogos 1965 telah mengundi di mana 126-0 bersetuju akan penyingkiran Singapura dengan 14 wakil rakyat Singapura tidak hadir.

Dan di waktu itu, Perdana Menteri Singapura dengan menangis telah mengisytiharkan Kemerdekaan Singapura pada hari yang sama dan mengucapkan :-

For me, it is a moment of anguish. All my life, my whole adult life, I have believed in merger and unity of the two territories.

Singapura pada waktu itu merdeka dalam keadaan masalah pengangguran memuncak dan ekonomi yang tidak menentu.

Empayar Langkasuka...?? dan seterusnya..

Baru-baru ini Malaysia dikejutkan dengan berita penahanan 10 orang individu yang mengaku sebagai pengikut kepada Merongmahawangsa II. Penahanan tersebut adalah disebabkan oleh 10 orang individu terbabit mengaku bahawa Merongmahawangsa II merupakan Yang di-Pertuan Agong dan Sultan Kedah yang asli. Atau dengan lain perkataan, pewaris sah Kesultanan Kedah. Penulis secara peribadi memang beranggapan bahawa perkara ini merupakan satu penghinaan yang nyata kepada Institusi Beraja di Malaysia yang baru sahaja mula meningkat reputasi gemilangnya di persada politik Malaysia. Sepatutnya individu-individu terbabit perlu dijatuhkan hukuman penjara seumur hidup di atas tindakannya tersebut.

Bukan sahaja mengaku sebagai Sultan Kedah yang asli, malahan kelompok yang menamakan diri mereka sebagai Kumpulan Panji Hitam ini juga mengakui yang Merongmahawangsa II ini adalah Raja kepada Empayar Langkasuka Nusantara yang merangkumi wilayah Timur Asia, Nusantara dan Benua Australasia. Tidak cukup dengan pengakuan yang secara jelas menunjukkan ciri-ciri seorang yang tamakkan kuasa dan tahta, dia juga mengakui yang telah memberitahu kepada semua pemimpin besar dunia termasuk Pope Katolik sebelum ini iaitu Pope Benedict XVI telah mengakui kedatangannya mendapat 'baiah' daripada Allah dan itu adalah punca kepada perletakkan jawatannya. Penulis bila mendengar perkara ini amat terkejut, kenapa Pope Katolik dan apa hubungannya dengan Holy See? Wallahualam.

Ketepikan dahulu persoalan bagaimana dia yang hanya duduk di Malaysia tersebut boleh mengenali pemimpin-pemimpin dunia yang tiba-tiba mengenalinya, persoalan tujuan kumpulan tersebut yang dikatakan mahu menubuhkan asas kerajaan kepada Imam Mahdi itu juga boleh dipersoalkan. Ini adalah disebabkan asas kepada kerajaan/jemaah itu adalah diberikan oleh 313 pengikut Imam Mahdi yang Nabi Muhammad S.A.W menggelarkan golongan ini sebagai 'Ikhwan' (Saudara). Mereka ini adalah golongan yang hati mereka sepenuhnya kepada Allah. Mereka ini meminta kebaikan tetapi tidak diberikan. Kemudian mereka berjuang sehingga menang. Mereka ini kemudian diberikan kepimpinan tetapi mereka menolak, dan kemudian mandat tersebut diberikan kepada seorang keturunan Bani Tamim yang mempunyai nama sama dengan Nabi Muhammad S.A.W iaitu Muhammad bin Abdullah. Mereka ini yang disebutkan sebagai golongan yang membawa panji hitam dari arah 'Khurasan'. Khurasan ini merujuk kepada sebuah daerah di Timur Iran. Secara geografinya, ia meliputi sehingga ke kawasan Afghanistan dan Bukhara di Tukmenistan. Secara kebudayaan, kawasan ini berkongsi budaya (serumpun) dengan wilayah Sind dan Hisdustan di Timur. Di zaman awal Islam juga, kawasan Khurasan ini dalam bahasa parsi bermaksud 'Tanah Matahari Terbit', merujuk seluruh kawasan di timur wilayah Parsi.

Tidak diketahui di dalam hadith tersebut pengertian Khurasan mana yang digunapakai, tetapi penulis memegang kepada pengertian kedua iaitu Kawasan Khurasan, Sind, dan Hindustan. Kerana jika dilihat daripada keadaan, mereka memiliki kelebihan dari segi masa menerima Islam. Bukan hendak merendahkan nusantara, tetapi kita walaupun mempunyai kelebihan dari segi kuantiti, tak banyak yang mampu kita lakukan dari segi kualiti iman. Apatah lagi pengorbanan untuk mendapatkan iman seteguh para ikhwan.

Berbalik kepada isu di atas ini, satu perkara yang perlu diingatkan bahawa, anda tidak perlu menjadi seorang raja ataupun menubuhkan kerajaan untuk menjadi pengikut imam mahdi. Dan tentang isu raja nusantara ini, cukup-cukuplah bermimpi di siang hari. Penulis semenjak menjadi penulis blog diraja ini sudah mendapat melihat di ruang maya bukan seorang individu yang berangan dan mengaku sebagai Sultan asli. Apa-apa pun, semoga pihak berkuasa menangani hal ini dengan sewajarnya.